Co robimy w ukryciu

Dziś będzie o sypialniach - naszej i młodzieży.

Sypialnia trafiła do pokoju z wykuszem. I nawet nie żal mi, że warunki klimatycznie i finansowe nie pozwoliły mi na zaaranżowanie zabudowy wykuszu. Klimatyczne - bo gdzieś trzeba skitrać kaloryfery, a finansowe - bo owszem, pewnie dałoby się zadziałać z ogrzewaniem podłogowym, ale wtedy nie uratowalibyśmy oryginalnego drewna na podłodze. Tak czy tak, wykusz daje niesamowitą ilość światła o poranku, a kiedyś pewnie zorganizuję sobie w nim toaletkę i fotel na biegunach.

Wnęka w sypialni to efekt odwrotny wnęki w salonie - nie była konieczna, ale sypialnia jest na tyle duża, że to w niczym nie przeszkadza. W stosunku do zastanego układu mieszkania jest tu najwięcej zmian - przywróciliśmy wejście od strony korytarza, które poprzedni właściciel zamurował, robiąc z sąsiadujacej sypialni dziecka niefunkcjonalną amfiladę z dwiema parami drzwi. Dodatkowo sypialnia została zmniejszona na korzyść garderoby. Drzwi są oryginalne (szybki ze wzorem w "mróz", ale zamiast pozostać przy zawiasach, są przesuwne.

Docelowo pewnie meble wymienimy, wszystkie są zastane z poprzedniego mieszkania; na pierwszy ogień pójdą "szafki nocne", aktualnie głównie łapiące kurz ażurami. Z czasem pozbędę się też plastikowych skrzyń spod łóżka, jak wygospodaruję sensowne miejsce na pościel i ręczniki.

Łóżko: Kama
Komody: Skalik
Lampy: IKEA ÄLGHULT, HEKTOR
Narzuta: Antilo Textil
Szafki nocne: allegro

Pokój dziecięcy oględnie mówiąc odpowiada gustowi (prawie) 7-latki. Staram się nie ingerować, tylko od czasu do czasu udrażniam podłogę i porządkuję drobiazgi.

Łóżko: Mirjan24
Regały: IKEA EXPEDIT, BILLY
Szafa: IKEA HENSVIK
Biurko: IKEA MICKE
Komoda: z odzysku - do renowacji
Huśtawka: Amazonas

O deskach - finał

Świeżutkie, wygładzone, wylakierowane, wzmocnione i uzupełnione. Ślady po kornikach w kilku miejscach - na jednej jedynej desce w sypialni (ale takich bardziej po byku, na sterydach) i sporo drobnych w gabinecie, widać stały jakieś ciężkie meble latami i podłoga nie oddychała. Najładniejsze deski są w pokoju dziecinnym. Miałam ochotę położyć się i patrzeć, jak na płaszczyznę upadają pyłki kurzu. I tak przez tydzień.

Wnęka w salonie, uzupełniona płytą. Do zabudowy półkami.

Wycięcia pod kaloryfery, wcześniej zaklejone byle czym pod mozaiką.

Uzupełnienie miejsca po piecu kaflowym.

Moja ulubiona deska w sypialni.

Jak na płaskowyżu Nazca.

Widzę krówkę, pieska, węża z wystawionym językiem, człowieka przy stole i ryby.

Gabinet, tutaj były dawno temu drobne korniki, teraz już tylko szpachla.

O deskach

Pierwsza runda cyklinowania.

O tym, że podłoga

O podłodze rozmawialiśmy z mężem najdłużej. Na zdjęciach z ogłoszenia jest średnio ładna mozaika z lat 70., zdecydowaliśmy, że nie jest to look, na jakim nam zależy. Projektant/architekt przekonywał nas, że może da się uratować i coś się ładnego z tego wyciągnie, w końcu drewno. Dzisiejsza wizja lokalna podłogi wyjaśniła sprawę - nie ma co reanimować. Jakkolwiek dobrze położoną mozaikę dałoby się zapewne wycyklinować, pomalować i wygłaskać, tak tutaj nie bardzo jest z czym dyskutować.

Co dalej? Pomysłów jest kilka - parkiet umiejętnie postarzony, proste deski pokryte lakierami i olejami. Niestety, to będzie chyba największa wyrwa w budżecie, bo podłogi pod deski jest prawie 90 metrów. Barlinek? Zwykła wygładzona deska? Parkiet? Bambus? Jeszcze nie wiem.

Jaki efekt chcę uzyskać? Całość mieszkania chcę utrzymać w jasnej kolorystyce - białe ściany, jasne meble, jasna jednolita podłoga (poza łazienką i kuchnią, ale o tym niebawem). Trochę przykładów:

Projekt: Cameron MacNeil (zdjęcie Michael Graydon).

Źródło: soup.io